Op 6 mei 1908 richtten Adriaan van Raalte (directeur van de Gemeentelijke Keuringsdienst van Dordrecht, later directeur van de Keuringsdienst van Waren in Amsterdam), Mozes Pach (koopman te Amsterdam), Johannes Kok (boekhandelaar te Nijmegen) en Aaron Smit (koopman te Amsterdam) de N.V. Maatschappij voor het drijven van agentuur-, commissie- en uitgeverszaken 't Raedthuys op. 't Raedthuys was oorspronkelijk een handelszaak in platen en lijsten aan de Raadhuisstraat 3 in Amsterdam, gedreven door Mozes Pach. Deze bracht de zaak in 1908 in de toen opgerichte N.V. 't Raedthuys in, waarvan hij en zijn vrouw de directeuren werden. Het doel van de nieuwe N.V. was agentuur- en commissiehandel en het uitgeven van boeken en platen. Het kapitaal bedroeg toen 50.000 gulden.

In 1920 verhuisde 't Raedthuys van de Raadhuisstraat naar Tesselschadestraat 5 in Amsterdam. Opvallend is dat vanaf dat jaar een directeur van Johan Enschedé en Zn. (Haarlem) commissaris van 't Raedthuys was (A. Enschedé 1920-1940 en A.D. Huysman 1940-1962). 't Raedthuys bezat een atelier in Den Haag (Bierstraat 9a) en richtte in 1927 een lichtreclamefabriek, de N.V. "Metaal", op aan het Prinseneiland 32 in Amsterdam. Deze N.V. maakte lantaarns en lichtbakken voor de reclameplaten van de firma's voor wie 't Raedthuys de reclame verzorgde. 't Raedthuys was de alleenvertegenwoordiger van de afdeling Publiciteit van de Nederlandse Spoorwegen, zodat het alle reclameruimte op de N.S.-stations verpachtte. Daarnaast handelde het ook in reclamemedia zoals neonverlichting en lichtbakken. In 1943 moest 't Raedthuys op last van de bezetter de activiteiten staken. * 

Na de oorlog was 't Raedthuys al weer direct actief in zaken. In deze tijd van schaarste organiseerde het de zeer succesvolle "Merken-Olympiade" (1947-1948). Dit was een wedstrijd om zoveel mogelijk reclamezegels van één produkt te verzamelen. 't Raedthuys leverde hiervoor vellen met daarop de zegels afgedrukt. De firma's waarvoor zegels waren afgedrukt, betaalden een pachtsom. De deelnemende firma's stelden prijzen ter beschikking voor de inzending van het hoogste aantal zegels waarop hun naam voorkwam. Daarnaast stelde 't Raedthuys geldprijzen beschikbaar (ƒ 5000 per rayon). Wedstrijden werden gehouden in de rayons Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Den Bosch e.o., Utrecht e.o. en Haarlem-Leiden e.o. In België zou deze succes-campagne georganiseerd worden door de N.V. Rahu, maar door omstandigheden kon dit niet doorgaan. Zelfs in Spanje had men belangstelling voor het organiseren van een "Merken-Olympiade". Tezelfdertijd verzorgde 't Raedthuys de eerste "Wielerronde van Nederland" (1948).

In 1948 organiseerde 't Raedthuys ook de nijverheidstentoonstelling NAHINTO in de RAI, waarmee het zijn eerste schreden zette op vakbeursgebied. De Jaarbeurs was destijds bevreesd geweest voor een eventueel succes van de NAHINTO, maar slaakte een zucht van verlichting toen deze tentoonstelling een mislukking bleek. In 1949 liet 't Raedthuys zijn statuten wijzigen. Het heette nu "N.V. Publiciteits- en Uitgeversbureau 't Raedthuys" met als doel "het vervaardigen, exploiteren van, handel drijven in artikelen, bestemd voor reclame en publiciteit, reclamebemiddeling en het organiseren van beurzen." Het kapitaal werd vergroot tot ƒ 150.000 (300 aandelen, waarvan 68 geplaatst). In 1950 volgde de eerste Verpakkingsbeurs (later "Europak" en nadien "Macropak" genoemd) in de RAI, die een groot succes werd: een vakbeurs voor verpakkingsmaterialen en -machines. Hieraan was een verpakkingswedstrijd verbonden, "De gouden noot". Nog later volgden een eenmalige cosmeticabeurs ("Schoonheid en gratie", 1952), een reeks van kunststoffenbeurzen ("Macroplastic", 1957-1966) en een Verwarmingsbeurs (1959). Na deze succesvolle beurzen toonde de Jaarbeurs interesse: directeur Schuit wilde de beurzen Macropak en Macroplastic naar Utrecht halen. De Jaarbeurs had immers te kampen met tanende belangstelling, met een toenemende vraag naar vakbeurzen en met een groeiende concurrentie van de RAI. De commissarissen van 't Raedthuys adviseerden de directeur een voorzichtige politiek te voeren. "Een diepgaand onderzoek naar het doel der belangstelling van de Jaarbeurs is noodzakelijk." * 

Commissaris Huysman gaf zelfs de voorkeur aan een samenwerking met de RAI. Maar omdat de RAI haar werkterrein als tentoonstellingsorganisator uitbreidde, werd zij meer en meer de concurrent van 't Raedthuys en daarom koos 't Raedthuys voor de Jaarbeurs. *  Uiteindelijk kocht de Jaarbeurs bijna alle aandelen-op één na-van 't Raedthuys op. *  Op 5 februari 1962 verhuisde de N.V. van Amsterdam naar Utrecht. Het contract met de Nederlandse Spoorwegen werd beëindigd. 't Raedthuys bleef uit fiscale overwegingen formeel bestaan. De laatste aandeelhoudersvergadering werd gehouden op 20 juli 1965. G.G. Meester bleef directeur tot aan zijn pensionering in 1967. Tot dat moment werden de Verpakkings- en de Kunststoffenbeurs nog georganiseerd onder auspiciën van 't Raedthuys. G. Koopman verliet de K.N.J. op 1 mei 1970 als laatste "first man" van 't Raedthuys. De N.V. wordt in feite voortgezet door de huidige reclameafdeling van de Jaarbeurs.